|
دلْ تنگ وُروزگار تنگ / دنیا کافریهَ
|
دوُسکَمِ مُدتیهَ / پا دِ دِم برُیهَ
|
|
|
زموُنهَ چنی گنیَ / تو بی وفائی
|
تو دلیان دِ یک بُونی / می کی جدائی
|
|
|
یهِ دوُس دلْ کافری / بیهَ و دوُسمِ
|
چی چلتوقکهَ مکینهَ / مَنهَ سبوُسمِ
|
|
|
گرفتار زلفیاش بیمهَ / چَشیا نازاش
|
شوُ وُ روزمهِ خوُو نارمِ / هام دوُ خیالش
|
|
|
تیر خلاص دی مین سرمِ/ بَکوُ آزادمِ
|
مهِ لیوه عشق تونمِ / نیل سیت بَنالمِ
|
|
|
افتامهِ دوُ دام تو / چی کووُک کوُسار
|
یا بکُش یا رها کوُ / کمتر به آزار
|
|
|
گو تنهَ او قشنگیا / رَم مرُوت نارَن
|
سر تهَ وَن وا تری / دِ کار وات نارَن
|
|
|
او چنوُ وات گرم گیره / بیفُتی دِ دامِش
|
وا دِیارت دِ نِمیا / سوُزی د ِ داغش
|
|
|
عشق او چنوُ داغهَ / آتش فشوُنهَ
|
چی صیاد مِلیچه گیر / سیت ریزه دوُنهَ
|
|
|
اِ خدا دِ دَس دوُس / تاکی بَنالِم
|
مهِ سوُختمِ تش گریتمِ / بیا وا دِیارمِ
|
|
|
هَر سری عاشق نووُهَ / گچ ها دِ مینش
|
بَرد سر بَرد وا بَه تلنیش/ بَه ریزه خینش
|
|
|
مهِ گدا وِ در مالِت / صدقهَ گیرمِ
|
وی طریق سیلت کنمِ / شاید نمیرمِ
|
|
|
خود دوُنی شوُ درازه/مهِ سیت خووُ نارمِ
|
ایواره تا زل روز / آساره شمارمِ
|
|
|
نوُمِ تو سر زبوُنمِ / سیمِ اوُو و نونُهَ
|
ای دلِ که همیشه / سیت مِیرهَ بوُنهَ
|
|
|
چی فرهاد یا چی مجنوُن/ یوسف کنعان
|
عشق آزاده دِ کُل دنیا / تو نکوُ پنهان
|
|
|
عشق نووُهَ زنيی هم نی / آخر زموُنهَ
|
تا قیامت ای گلیی / وِ تیت بموُنهَ
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
